To Si Mpemol

Σαν δεις πως έφυγα για μέρη μακρινά
κατάρα στους καιρούς θα θες να ρίξεις
ευχή θα δώσεις νά 'σουνα πάλι παιδί
και να μην είχες πει "ήξεις-αφήξεις."

Σ' ένα δερμάτινο έκλεισα μαύρο πουγκί
τη μυρωδιά σου - πάω στην California
ορκίστηκα να πάω δίχως διόλου μορφή
και βρήκα εμπρός μου σαρκοβόρα όρνια.

Ω ήλιε, άχρωμ' ήλιε που μας γδέρνεις
δεν έχεις μια σταγόνα 'πό συμπόνια
απ' την αρχή μας πήρανε τα χρόνια
τις καρδιές μας πίσω ξανά δεν τις παίρνεις.

Ξεχάσανε κι άγκυρα δεν εβάλαν
στο ταξιδάκι πίσω στο Σαρωνικό
Τούτα θυμάμ' όταν κοιτάω τον ωκεανό
παρέα με το νεκρό μου φίλο Alan.

Από την άμπωτη ξεσύρθηκα κι εγώ
δε μ' είχες αγαντάρει, μάνα Ελλάδα,
μου έλειψε μια ζεστή πηχτή σουμάδα
μα το συναίσθημα δεν είναι λογικό.

Και τι κι αν έκανα ταξίδια μακρινά
το πτώμα μου το ξέβρασεν ο γραίγος
είν' η ζωή δέκα γρανάζια μόνο απλά
κι ανύπαρκτος αιθέρας είν' ο έρως.